vrijdag 18 augustus 2017

Stevie (be)Wonder(tjes)

Looking in your eyes
Kind of heaven eyes
Closing both my eyes
Waiting for surprise
To see the heaven in your eyes is not so far
'Cause I'm not afraid to try and go it
To know the love and the beauty never known before
I'll leave it up to you to show it
And golden lady, golden lady
I'd like to go there
Golden lady, golden lady
I'd like to go there
Take me right away
Looking at your hands
Hands can understand
Waiting for the chance
Just to hold your hand
A touch of rain and sunshine made the flower grow
Into a lovely smile that's blooming
And it's so clear to me that you're a dream come true
There's no way that I'll be losing
And golden lady, golden lady
I'd like to go there
Golden lady, golden lady
I'd like to go there
Take me right away
A touch of rain and sunshine made the flower grow
Into a lovely smile that's blooming
And it's so clear to me that you're my dream come true
There is no way that I'll be losing
And golden lady, golden lady
I'd like to go there
Golden lady, golden lady
I'd like to go there
Golden lady, golden lady
I'd like to go there
Golden lady, golden lady
I'd like to go there
Golden lady, golden lady
I'd like to go there
Golden lady, golden lady
I'd like to go there
Golden lady, golden lady
I'd like to go there
Golden lady, golden lady
I'd like to go there
Golden lady, golden lady
I'd like to go there










Zo vlak voor de vakantie naar het Zonniger Zuiden ben ik met pre-genieten bezig, moet ook wel met het pokkenweer van het moment en van de ene associatie reis ik naar de volgende... bedenk me dat ik wel erg veel vissen gevangen heb nèt op het moment dat de zon sissende weer de aarde raakte òf net aan de onvermijdelijke klim richting zenith begon. Op de foto (snel, snel want mooi) resulterend in prachtige Stevie (be)Wondertjes. Een selectie van de afgelopen 10 jaar digitaal. Tot in de herfst! Gaan we volle bak vissen op zoetwaterkrokodillen.

(Lyrics: Stevie Wonder. Golden Lady van de LP Innervisions 1973)

woensdag 9 augustus 2017

Summerblues?

In de periode die volgt komt vanzelf de Summerblues weer langs. Een helaas bijna jaarlijks terugkerend fenomeen, en ik heb het me tot nog toe niet echt gerealiseerd. Eens even kort resumeren: zomer 2010 een tweemaal achter elkaar (dezelfde) gebroken hand; 2011 een gebroken hart, oke dat telt niet. Alhoewel, als het om blues gaat.... ; 2013 met een longontsteking van een Franse vistrip; 2015 een medicijnvergiftiging als gevolg van een kattenbeet; 2016 een kaakontsteking; en nu in 2017 onlangs twee gekneusde voeten, waarbij de linker ook nog eens verstuikt is. Bedrijfsongevalletje. En eerlijk is eerlijk, het had allemaal veel erger kunnen zijn, gezien het gebeurde. Ik sta weer mooi geparkeerd, letterlijk op de bank, kan geen kant op en van al dat prachtige dromen waarmaken komt het dus deze zomer ook niet. Dan baal je opeens dat je huis allemaal verdiepingen met niet te nemen hindernissen (lees; trappen) heeft.

Bij de EHBO kennen ze me al inmiddels

En ik had nèt de grassers en de karpers hervonden in de week voor het gebeurde. Na de zoveelste mislukte gezamenlijke gezelligheidssessie half juli, ben ik op die desbetreffende dag in mijn eentje tussen de middag weggereden naar een regio waar het in de zomer nog wel zinvol vissen is. Omdat ik er al een paar jaar niet intensief meer kom, is het even gissen waar de vis zich kan bevinden. Al is een en ander na 20 jaar struinwerk wel een beetje in een patroon te gieten. En dat blijkt nu ook weer.
Ik ga naar het achterste stuk van de polder, eindje tippelen, maar dan heb je ook wat. Ergernis vanwege het steeds meer verlanden van onze polders, en waterschappen die het allemaal wel prima vinden en de boel (teveel) de boel laten. Krabbenscheer op cruciale verbindingsplekken maakt dat zo'n polder verstopt raakt en in no time dichtgroeit. Daarmee de vissen vangend in beperkte zone's. En niet noodzakelijkerwijs de beste zone's voor hen. Doodeng met al die waterplanten, slechte doorstroming en hoge watertemperaturen. Maar vandaag ook vreugde omdat sommige boeren 'het dan zelf maar doen'. Aan beiden kanten van de hoofdvaart had de boer van het aanpalende land de trekker eens lekker in de lelies gezet, zo een open zone creërend vlak langs de oever. Eén keer raden waar de vissen zwommen?
Ik denk dat die karpers, het waren er teveel om toeval te zijn, gecentreerd gezwommen hebben in de periode van de paai en dat ze min of meer gevangen zijn geraakt. 
Voer vijf plekjes aan. Zonder polaroid en tegen de zon in, op goed geluk... Laat dan de boel even een uurtje "inweken" en ga terug. Op alle stekken is goed te zien dat er vis op ligt. Goed nieuws. En de nu wel uit de auto meegegriste polaroid verraad uiteindelijk ook op alle stekken wier op de bodem, waartussen de vissen wroeten op zoek naar lekkers. Nergens een vrij plekje te bevinden. Probeer het uiteraard wel, maar het enige dat dat oplevert zijn lijnzwemmers. Het aas (ondanks de drijvende plastic hulpmiddelen) is niet vindbaar genoeg zo. Ik zal terug moeten met een special hark en dan mij slag gaan slaan. Maar dat zal voorlopig niet gaan. Eerst in de recovery. Hetgeen een aantal weken neemt...

Een natuurlijke barrière van Krabbenscheer, zo de vissen opsluitend in één zone

Voor de boer afval, voor mij kunst

Dikker, en dikker

Het énige voordeel; eindelijk eens echt de Tour volgen

Eindelijk, als het verstandig lijkt, en mijn pootjes het aankunnen, ga ik weer terug naar die polder, maar wie mij kent zal weten dat het niet zo makkelijk kan gaan, een vissie vangen. En ja, de polder is ondertussen deels geschoond (een geluk op zich) en daarmee de barrière weer opgeheven, de karpers weer uitgezworven naar alle delen van de polder.
Maar ik probeer het toch in die sloot. Met de hark drie plekken gemaakt en die ruim voorzien van voer. Helaas meldt zich geen enkele vis op die stekken. Omdat ik niet achterlijk ben heb ik in een ander deel ook drie plekken schoongemaakt en de laatste van die plekken levert mij een mooie graskarper op.
Een paar dagen later komt er van dezelfde plek nog een mooi spiegeltje af. In elk geval wat gevangen deze zomer. De ban gebroken, de summerblues weer voorbij.

Het water lijkt weer open...

Harken!

Prachtige sloot, maar de vis heeft zich weer verspreid en is weer verdwenen naar andere plekken

Nieuwe oogst

Ik hoop dat de karpers hier in staat zijn een beetje door te groeien

Prachtig ensemble





Een nieuw poldertje, voor in de toekomst

In het weekend dat volgt kriebelt het visbloed optimaal, en is er tijd, wat resulteert in mooie sessies en mooie vis. Het is heerlijk om buiten te zijn. Wat heb ik dat toch nodig! Alles -nog vol, nog wel, je merkt al de prille eerste herfst, met name 's ochtends- in het groen, zuidwesten winden, zo nu en dan een pittige bui en voldoende zonneschijn plus aardige temperaturen. Ik teken ervoor en geniet optimaal. Adem in, adem uit. Geeft me ook de tijd wat plekken te bezoeken die "op mijn lijstje" staan, en er nu af kunnen. Dat geeft rust. Ben overigens duidelijk al met andere zaken bezig dan vissen, want ik vergeet zondagochtend voor de laatste zeeltsessie "met piepers" toch wat essentiële zaken, waarvan er twee kunnen worden afgedekt door Arend (reserve batterijen voor de voerboot, en een schepnet), maar de derde, een litertje maden, kan hij niet compenseren... ik was er speciaal nog voor omgereden naar de viswinkel... en we vangen niks, zelfs geen lijnzwemmer, dus daar zal het dan ook wel aan gelegen hebben...
Wanneer Arend die zondag tussen de middag naar huis vertrekt mag ik zijn net lenen voor mijn eigen wel voortgaande sessie, in de hoop dat eea gaat passen mocht ik weer zo'n grote onderwatergrasmaaier haken, hetgeen mijn doel is.


Op zaterdagochtend het Magische Uurtje; zo vroeg dat je camera nog zegt "doe het zelf maar"

Opgeschrikt bij ingooien (op 60 cm water) en bij voeren èn toch na 10 minuten een fluiter

Wat klopt hier niet? Begrijp nog steeds niet hoe het ze gelukt is. Ik heb vreselijk moeten lachen, geloof me vrij.


Mondriaanser kan niet toch? (Instagramfilters moeten jullie er maar bij denken, daar doe ik niet aan.)

Zondagochtend aan de "Put" met Arend, het beloofde een mooie dag te worden

Dachten we, want dit was een uurtje later...

Goedmakertje in een normaliter wat ver weg gelegen polder, maar nu was ik toch al halverwege, en had ook de middag nog aan mezelf

Het paste maar net (of beter net niet) in dat kleine geleende zeeltnetje
These boots are made for walking, dus dit ging prima

(Met dank aan Andries Hoekstra voor het aanwakkeren van het eerste poldervlammetje)